Zaśnięcie Bogurodzicy

15.08.2016

15 sierpnia świętowaliśmy Zaśnięcie Bogurodzicy. Pismo Święte nie mówi o „Zaśnięciu Matki Bożej” (U katolików rzymskich to święto nosi nazwę Wniebowzięcia), ale jego opis został zachowany w pamięci Kościoła prawosławnego oraz wyrażony w ikonie tego święta i w liturgii 15 sierpnia, które dają nam wyobrażenie o tej tajemnicy.

Maria leży na swoim śmiertelnym łożu; Duch Święty zgromadził Apostołów ze wszystkich zakątków świata, aby towarzyszyli Marii w chwili śmierci. Są przy Niej także pierwsi biskupi Kościoła, aniołowie kłaniają się Jej, kobiety przychodzą, aby oddać cześć Jej ciału. Jezus w chwale, pełen blasku, stoi w centrum, za łożem, trzymając w ramionach dziecko. To dusza Jego Matki.

Dlaczego dusza ma wygląd dziecka? Czy jest ona miniaturowym wyobrażeniem ciała, które jest jej powłoką? Nie, dusza Marii przybrała postać nowo narodzonego dziecka, w pieluszkach, ponieważ narodziła się Ona w niebie. Wydała na świat Syna Bożego ze swojego ciała, użyczyła Mu swej ludzkiej natury, aby narodził się na ziemi. Ten Syn – który stał się jej synem – obdarował Ją zaś swoją Boskością, aby narodziła się w niebie: „Chwała przyszłego wieku, ostateczny cel człowieka dokonał się już nie tylko we wcielonej Osobie boskiej, ale także w przebóstwionej osobie ludzkiej”.

Święto Zaśnięcia uczy nas, że Maria przeszła od śmierci do życia, że raduje się życiem wiecznym, bez uprzedniego sądu (J 5, 24), ponieważ Matki Życia nie mógł dotknąć proces zepsucia. Dzień 15 sierpnia obchodzimy jako drugą Wielkanoc, jako zmartwychwstanie Tej, która przed Sądem Ostatecznym, przed powszechnym zmartwychwstaniem jest już dzisiaj zjednoczona z Chrystusem: „Grób i śmierć nie zatrzymają nieustającej w modlitwach Bogurodzicy i w orędownictwie stałej nadziei, bowiem Matka Życia przechodzi do życia, do Boga, który wcielił się w Jej dziewicze łono” (kondakion, ton 2). „Aniołowie widząc zaśnięcie Najczystszej, dziwili się, że Dziewica wstępuje z ziemi na niebo” (megalinarion dziewiątej pieśni kanonu jutrzni). Jeden z tekstów nieszporów mówi, że Apostołowie byli przy drugim Wniebowstąpieniu, kiedy to Maria wraz z ciałem została zabrana do nieba, aby dzielić chwałę swojego Syna.

To, co dokonało się już w Marii, jest przewidziane w planie Bożym dla każdego z nas. Na końcu czasów, po Sądzie, staniemy żywi, z duszą i ciałem, przed obliczem Boga. Święty Paweł woła: „Zasiewa się zniszczalne – powstaje zaś niezniszczalne; sieje się niechwalebne – powstaje chwalebne; sieje się słabe – powstaje mocne; zasiewa się ciało zmysłowe – powstaje ciało duchowe” (l Kor 15, 42-44). Taka jest celowość Sądu: jest on otwarciem na życie wieczne, na Jeruzalem Niebieskie.

Po jutrzni i Liturgii celebrowanej przez o. Pawła, parafianie spotkali się na tyłach cerkwi na wspólnym grillowaniu. Nasze młodsze pokolenie wykorzystało ten czas na gry i zabawy na świeżym powietrzu. Dzień święta Zaśnięcia Bogurodzicy jest jednym z dni ustawowo wolnych od pracy zarówno w Polsce jak i w Belgii.

IMG_3945 IMG_3946 IMG_3951 IMG_3952 IMG_3953 IMG_3956 IMG_3957 IMG_3959 IMG_3960

%d bloggers like this: